Ήταν η χρονιά που αγαπήσαμε άδολα, όπως την πρώτη φορά.

Που μας θύμισε να μην παίρνουμε τα πάντα προσωπικά.

Που μας δίχασε άλλη μια φορά.

Που αναρωτηθήκαμε με λυγμούς γιατί να συμβαίνουν όλα αυτά στον κόσμο.

Που κλάψαμε γοερά με τον πόνο των άλλων.

Που ξαφνιαστήκαμε με την επιθετικότητα και τη μικρότητα κάποιων.

Που είδαμε τη σκοτεινή πλευρά ανθρώπων και τους αποδεχθήκαμε χωρίς να θέλουμε να τους αλλάξουμε.

Που συγχωρέσαμε.

Που εμπιστευτήκαμε με κλειστά τα μάτια.

Που νιώσαμε ευγνωμοσύνη για όσους φίλους ήταν δίπλα μας στη χαρά και τη λύπη.

Που ήρθαν στη ζωή μας φίλοι που ποτέ δεν περιμέναμε.

Που αρχίσαμε να διαβάζουμε και να παρατηρούμε ανθρώπους όχι τόσο γι αυτά που γράφουν αλλά γιατί απλά μας αρέσουν.

Που συνεχίζουμε να κάνουμε σχέδια με πείσμα και χαρά.

Καλή Χρονιά!