Για τη χρονιά που φέρθηκες ως ενήλικη περισσότερο από κάθε άλλη φορά διατηρώντας πάντα μια εσάνς ντραμακουινισμού

που επιβεβαιώθηκε για άλλη μια φορά το γεγονός πως η ανθρώπινη φύση είναι εκπληκτικά οικουμενική και καθολικά απογοητευτική

που είπες στον εαυτό σου πως δεν διατηρείς την ακεραιότητα και την ανωτερώτητά σου με το να φεύγεις κάθε φορά που κάποιος σε απογοητεύει και πως χρειάζεται να συγκρουστείς ακόμα και με corporate τρόπο

που είπες πολλές φορές τη φράση “δεν μπορώ, έχω προπόνηση”

που είδες τον πατέρα σου να μεγαλώνει και να αποσύρεται και έκλαψες πολύ

που περνάτε καλά μαζί με τη συνάδελφο που συνεργάζεσαι και λέει η μια την άλλη partner

που ανακάλυψες την άρση βαρών και λες τι βλακεία που δεν ασχολήθηκα πιο νωρίς με τον αθλητισμό

που ερωτεύτηκες με μηδενισμένο το κοντέρ

που τελικά δεν κατάφερες να μιλήσεις για σένα όπως είχες πει πως θα κάνεις

που η μόνη υπόσχεση που δίνεις για την καινούργια χρονιά είναι να ταξιδέψεις όσο περισσότερο μπορείς

Καλή χρονιά 🙂