“Ένας άντρας μπορεί να είναι πολύ μορφωμένος, καλλιεργημένος, σοβαρός, με επίπεδο και να έχει ένα πολύ καλό επαγγελματικό status. Εντούτοις όταν πάει να δημιουργήσει ή όταν δημιουργεί μια σχέση εμφανίζει χαρακτηριστικά που δεν συνάδουν με αυτά που έχει στην επαγγελματική του ζωή ή και να είναι εκ διαμέτρου αντίθετα όπως επιπολαιότητα, ευθυνοφοβία κλπ. Γιατί η επαγγελματική και κοινωνική συμπεριφορά του είναι τελείως διαφορετική από αυτήν που έχει όταν κάνει σχέση; Πώς θα μπορούσαμε να αναγνωρίσουμε τα σημάδια ώστε να μην προχωρήσουμε καν σε σχέση αφού θα ματαιωθούν όλες οι προσδοκίες μας;”

Είναι πολύ σημαντικό όταν μιλάμε για έννοιες όπως π.χ. καλλιέργεια, σοβαρότητα, επίπεδο, να ορίζουμε από πριν τι σημαίνουν για τον καθένα και αυτό για να ξέρουμε ότι μιλάμε για το ίδιο πράγμα. Επειδή όμως σ’αυτή τη συνθήκη κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό, θα απαντήσω σύμφωνα με το τι σημαίνουν για μένα όλα αυτά και ελπίζω να σου φανούν χρήσιμα.

Όσοι επιτυχημένοι επαγγελματικά άνθρωποι ευδοκιμούν και στην προσωπική τους ζωή είναι εκείνοι που μαθαίνουν να εκτιμούν τους συντρόφους τους ως ίσους – ανεξάρτητα από την οικονομική τους επιφάνεια, τη μόρφωση, τις διασυνδέσεις τους ή τη φυσική τους ομορφιά. Ένας πραγματικά καλλιεργημένος άνθρωπος γνωρίζει πως το να φέρεσαι σαν να είσαι ο πιο σημαντικός άνθρωπος στο δωμάτιο ίσως και να λειτουργεί στο γραφείο αλλά δεν λειτουργεί στη συμβίωση. Βεβαίως, για να μπορείς να τα διακρίνεις όλα αυτά, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να έχεις κάνει κάποια βασική δουλειά με τον εαυτό σου. Να είσαι σε επαφή όχι μόνο τις δυνατότητές σου αλλά και τους περιορισμούς σου. Να ξέρεις -μιας που είσαι και σοβαρός και καλλιεργημένος- πως έξυπνος άνθρωπος είναι αυτός που γνωρίζει τα θέματά του. Ευφυής, εκείνος που πάει να τα λύσει.

Οι επιχειρηματικές αξίες δεν είναι ίδιες με τις υγιείς σχεσιακές αξίες και για να μην είμαι απόλυτη και πω πως βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση, σπάνια είναι αμοιβαίες. Το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων πιστεύει πως για να είναι αποτελεσματικός, επιτυχημένος, παραγωγικός θα πρέπει να αφαιρεί το συναίσθημα από τις αποφάσεις που παίρνει και πάντα να απαντά στην ερώτηση “εγώ τι θα κερδίσω;” Νομίζω πως το να πιστεύει κάποιος πως με τους ίδιους τρόπους θα ευτυχήσει και στην προσωπική του ζωή, είναι το ίδιο αφελές με το να λέει πώς είναι δυνατόν με τόσο δυνατό επαγγελματικό στάτους να συμπεριφέρεται έτσι;

Σε αυτό που με ρωτάς για τα σημάδια θα σου απαντήσω με ένα απόφθεγμα που επιβεβαιώνεται πάντα: “αυτό που είσαι μου φωνάζει τόσο δυνατά, που δεν μπορώ ν’ακούσω λέξη απ’όσα λες”. H συμπεριφορά μας και όχι η σοβαρότητα, η καλλιέργεια, το επίπεδο και το επαγγελματικό μας στάτους είναι αυτό που μετράει. Τα πιστεύω και οι προθέσεις δεν έχουν καμία αξία εάν δεν συνάδουν με την αντίστοιχη συμπεριφορά. Θα σου πρότεινα λοιπόν να στέκεσαι στη συμπεριφορά μιας και αυτό που είμαστε αργά ή γρήγορα φαίνεται, ειδικά εάν σχετίζεσαι πολύ συχνα με έναν άνθρωπο. Για να μπορέσεις να παρατηρήσεις τη συμπεριφορά το μόνο που χρειάζεται είναι να εμπιστευτείς τον εαυτό σου, να ακούς την αίσθησή σου και να μην προσπαθείς να ελέγξεις πράγματα που δεν μπορείς. Με το να είσαι στον άλλον και να προσπαθείς να τον ερμηνεύεις, χάνεις τον εαυτό σου και αυτό είμαι σίγουρη πως δεν το θες.