“Καλησπέρα. Έχω ένα θέμα που δεν ξέρω εάν είναι και ακριβώς ‘θέμα’. Πιστεύω όχι ακόμα, παρόλα αυτά, με την καραντίνα επειδή έμεινα αρκετά μόνη, σκέφτηκα πολλά, κατάλαβα πως υπάρχει η τάση για να γίνει και είναι κάτι που δεν θα ήθελα.  Πριν μερικούς μήνες χώρισα (δεν ήταν δική μου απόφαση) και το πήρα πολύ βαριά. Ο τρόπος που έγινε ήταν πολύ άσχημος με αποτέλεσμα να έχω πολλά ερωτηματικά. Μια φίλη μου επειδή με είδε χάλια μου πρότεινε να πάμε μαζί σε μια γυναίκα που βλέπει το μέλλον. Το βρήκα καλή ιδέα από την άποψη πως θα έπαιρνα και κάποιες απαντήσεις και επειδή ένιωθα φοβερή απελπισία πίστευα πως δεν θα μπορέσω να ξαναφτιάξω τη ζωή μου. Η κυρία αυτή βρήκε πολλά πράγματα για το παρελθόν μου και την οικογένειά μου και ξαναπήγα πάνω από τέσσερις φορές σε σύντομο χρονικό διάστημα. Όταν φεύγω από εκεί νιώθω πάντα πολύ καλύτερα, πιο ήρεμη αλλά μετά από λίγες μέρες ξαναπέφτω. Εξακολουθώ και πηγαίνω γιατί σκέφτομαι πως αφού έχει δει τόσα πολλά πράγματα για μένα δεν μπορεί να είναι απάτη. Για την ιστορία να σου πω πως δεν είμαι αφελής, ούτε χαζή. Σε λίγο καιρό τελειώνω το διδακτορικό μου, έχω πολύ καλή δουλειά και γενικά το επίπεδο της οικογένειάς μου είναι αρκετά υψηλό”.

Θα απαντήσω με κάποιες γενικές σκέψεις -μιας και δεν μου γράφεις τι χρειάζεσαι από μένα-  ελπίζοντας να σου φανούν κάπως χρήσιμες.

Οι άνθρωποι -με ή χωρίς διδακτορικό- προσπαθούμε με κάθε τρόπο να αποφύγουμε τον πόνο και μάταια πασχίζουμε να ζήσουμε μια ζωή απαλλαγμένη από απώλειες. Πιστεύουμε πως ένας τρόπος για να το καταφέρουμε αυτό είναι με το να προσπαθούμε να ελέγχουμε το μέλλον με αποτέλεσμα να βρισκόμαστε στο έλεος αυτών που συμβαίνουν ή να απελπιζόμαστε. Ο τρόπος για να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες είναι με το να επικεντρωνόμαστε στο εδώ και τώρα μιας και αυτό που είναι πραγματικό από την άποψη του χρόνου, είναι πάντα το παρόν. Δεν μπορούμε να ξαναζήσουμε  το παρελθόν μας, ούτε μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για το μέλλον. Το μέλλον είναι ζωντανό στο παρόν. Το μέλλον δεν είναι κάποιο μέρος προς το οποίο πορευόμαστε είναι κάτι που εμείς δημιουργούμε.

Ένας χωρισμός σημαίνει ότι πρέπει να παραιτηθούμε όχι μόνο από το παρόν με αυτόν τον άνθρωπο αλλά και από το μέλλον που είχαμε ονειρευτεί. Τις περισσότερες φορές προσπαθούμε σε σημείο εξάντλησης να διορθώσουμε ή να αποκαταστήσουμε τη σχέση μας μαζί του. Μας φαντάζει δύσκολο, χρονοβόρο και ψυχοφθόρο να ακούσουμε πως θα ξαναβρούμε τον εαυτό μας όταν μας συγχωρήσουμε που αφεθήκαμε και εμπιστευτήκαμε έναν άλλον άνθρωπο, πως πρέπει να πενθήσουμε κάποιον που είχαμε αγαπήσει και εκείνος δεν φέρθηκε όπως θα θέλαμε. Μας είναι πολύ επίπονο να πρέπει να κηδέψουμε το μέλλον μας με τον συγκεκριμένο άνθρωπο.

H αποφασιστική αντιμετώπιση της πραγματικότητας, όσο και αν μας πονάει, αποβαίνει σχεδόν πάντοτε πιο ωφέλιμη από οποιαδήποτε εναλλακτική επιλογή.

Είμαι σίγουρη πως έχεις και την αποφασιστικότητα και το σθένος για να τα καταφέρεις.