Το άρθρο που μπορείτε να διαβάσετε εδώ αναφέρεται στον εκφοβισμό και τις διαστάσεις που έχει πάρει τελευταία μιας και ζούμε σε μια εποχή βαθιάς πόλωσης που ο τόνος του δημόσιου λόγου έχει γίνει πιο ανταγωνιστικός και επιθετικός. Μετέφρασα μέρος του άρθρου. Για τους τρόπους που αντιμετωπίζουμε τον εκφοβισμό, αφήνοντας το κομμάτι της ερμηνείας και του ναρκισσισμού. Η ερμηνεία δεν είναι κάτι απλό και η ναρκισσιστική διαταραχή είναι μεγάλο θέμα. Πιστεύω πως όταν είμαστε αποδέκτες κακοποιητικής συμπεριφοράς είναι σημαντικό να ξέρουμε απλούς και πρακτικούς τρόπους να την αντιμετωπίσουμε.

Άνθρωποι με αυτού του είδους κακοποιητικής συμπεριφοράς είναι αυτοί που προσπαθούν να εκφοβίσουν άλλους ανθρώπους, συχνά επανειλημμένα, τους οποίους βλέπουν ως αδύναμους ή ευάλωτους. Σύμφωνα με το άρθρο, αυτοί που εκφοβίζουν έχουν τέσσερα χαρακτηριστικά προσωπικότητας -τα οποία αναφέρονται ως σκοτεινή τετράδα- που συμβαίνουν συχνά μαζί: τάση για χειραγώγηση, έλλειψη ενσυναίσθησης και προθυμία για ανάληψη ρίσκου, τάση να αντλεί ευχαρίστηση από την πρόκληση πόνου σε άλλους και εμμονή με τον εαυτό και την αίσθηση ότι είναι καλύτεροι από άλλους ανθρώπους.

Όταν λοιπόν είστε αποδέκτης εκφοβισμού μπορείτε να κάνετε τα παρακάτω:
Κατ ‘αρχάς, σιγουρευτείτε πως είστε ασφαλείς. Εάν όχι, καλέστε την ασφάλεια ή την αστυνομία. Καταγράψτε τη συμπεριφορά εκείνου που σας εκφοβίζει. Αυτό θα σας βοηθήσει εάν χρειάζεστε αποδεικτικά στοιχεία και θα σας αποτρέψει από το να αμφισβητήσετε τον εαυτό σας ή να σας αμφισβητήσουν.

Μην εμπλακείτε. «Η μόνη νικηφόρα κίνηση είναι να μην παίξουμε αυτό το παιχνίδι», λέει η Laurie Helgoe, κλινική ψυχολόγος και συγγραφέας του βιβλίου «Fragile Bully». Εάν μπείτε σε αντιπαράθεση αυτό θα ενθαρρύνει τον εκφοβιστή, ο οποίος θα ανταποκριθεί με το να επιτεθεί ακόμα περισσότερο.

Μην αφήσετε την κακοποιητική συμπεριφορά να καταλάβει χώρο στο μυαλό σας. Προσπαθήσετε να περιορίσετε το πόσο σκέφτεστε ή μιλάτε γι αυτόν τον άνθρωπο σε άλλους. Αποκλείστε τον/την από όλα τα κοινωνικά δίκτυα. Είναι ένας τρόπος να βάλετε όριο.

Αποδεχτείτε ότι δεν πρόκειται να αλλάξετε τον άνθρωπο και φυσικά δεν είναι δική σας δουλειά να κάνετε τέτοια πράγματα. Δεν είναι κανενός δουλειά. Μην κατηγορείτε τον εαυτό σας -ποτέ μη δεχτείτε σχόλια “μήπως όμως και εσύ είπες κάτι που τον/την θύμωσε;”- και μην παίρνετε προσωπικά τη συμπεριφορά. Απλά εκείνη τη στιγμή βρήκε εσάς ως στόχο. Ο τρόπος που θυμώνουμε έχει να κάνει με δικά μας θέματα και είναι ευθύνη μας να τα διαχειριστούμε.

Φανταστείτε την αντίδρασή σας. Θέλετε να του/της την πείτε; Nα τον χτυπήσετε και να τον αφήσετε αναίσθητο; Κάντε τα όλα εικόνα, μαζί και την έκφραση του και μην κάνετε τίποτα από όλα αυτά. Εάν πρέπει να αντιδράσετε γιατί η επίθεση είναι συνεχής και σας προκαλεί βλάβη, βεβαιωθείτε πως θα υπάρχει συνέπεια στον άλλον. Μην απειλείτε πως θα κινηθείτε νομικά. Κάντε το. Εάν χρειαστεί να παρέμβει μια αρχή -αστυνομία, τμήμα ανθρωπίνων πόρων, δικηγόρος- κάντε το. Οι συνέπειες διαμορφώνουν τη συμπεριφορά αυτών των ανθρώπων.

Μην ξεχνάτε πως ποτέ δεν παλεύουμε με τα γουρούνια γιατί εμείς λερωνόμαστε και τα γουρούνια το ευχαριστιούνται.