Το θέμα της ενδοοικογενειακής βίας επανέρχεται μέσω της ειδησεογραφίας, στη συγκυρία του lockdown. Κάποιες επισημάνσεις-διευκρινίσεις επί των ορισμών πιστεύω πως θα συμβάλλουν στην κατανόηση του φαινομένου.

Βία χαρακτηρίζεται οποιαδήποτε πράξη, παράλειψη, παραμέληση, κακή μεταχείριση ή συμπεριφορά με την οποία προκαλείται άμεσα σωματική, σεξουαλική ή και ψυχική βλάβη του ανθρώπου (παιδιού, συντρόφου). Εξ’ορισμού αφορά στην προσβολή, παραβίαση των ορίων -σωματικών, ψυχικών, προσωπικών- δηλαδή στην παραβίαση της ανθρώπινης ύπαρξης καθώς και στην κατάργηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Μορφές βίας:
1. Ψυχολογική, συναισθηματική κακοποίηση περιλαμβάνει πράξεις, παραλείψεις και συμπεριφορές οι οποίες εμπεριέχουν συστηματική απόρριψη, εκφοβισμό, εκμετάλλευση, απομόνωση, άρνηση συναισθηματικής ανταπόκρισης, υποτίμηση, αποθάρρυνση, παραμέληση, έλεγχο, κυριαρχία.

2. Λεκτική κακοποίηση Περιλαμβάνει τη χρήση λέξεων που ενέχουν επίθεση, με σκοπό το πλήγμα, τον τραυματισμό, τον έλεγχο κάποιου.

3. Σωματική κακοποίηση Περιλαμβάνει κάθε είδους τραυματισμό ή απειλή τραυματισμού που δεν οφείλεται σε ατύχημα.

4. Σεξουαλική κακοποίηση Περιλαμβάνει κάθε είδους παραβίασης με στόχο τη σεξουαλική ηδονή και ικανοποίηση.

5. Σύνδρομο του αμέτοχου θεατή Ορίζεται η έκθεση του παιδιού για μεγάλο χρονικό διάστημα σε διάφορες μορφές ενδοοικογενειακής βίας χωρίς το ίδιο να τις υφίσταται (όμως είναι σαν να περιλαμβάνει όλα τα παραπάνω)