Μέσα στο συρμό του μετρό του Λονδίνου πριν λίγους μήνες είδα αυτή τη διαφήμιση. Ένα χέρι που στα ακροδάχτυλά του έχει σπάγγους που καταλήγουν στα πόδια και στα χέρια ενός γυναικείου σώματος παραπέμποντας σε μαριονέτα. “Όταν ένας θύτης ελέγχει τα οικονομικά σου, ελέγχει και σένα”. 

Η ενδοοικογενειακή οικονομική κακοποίηση η οποία συζητείται πιο σπάνια, σχεδόν πάντα συμβαδίζει με την ενδοοικογενειακή βία. Η οικονομική βία είναι η στέρηση πόρων, ευκαιριών, αγαθών και υπηρεσιών που αποσκοπεί στον έλεγχο της συντρόφου προκειμένου να αισθανθεί ανίσχυρη και αδύναμη να εγκαταλείψει την κακοποιητική σχέση.

Ασκείται με πολλούς τρόπους: Με τη στέρηση του δικαιώματος για οικονομική αυτονομία δηλαδή με την απαγόρευση ή παρεμπόδιση στην εργασία. Με τον έλεγχο των περιουσιακών στοιχείων και του εισοδήματος του θύματος δηλαδή ο θύτης μπορεί να αποσπά τον μισθό της συντρόφου του ή να αρνείται την κατά βούληση αξιοποίησή του, να την αποκλείει από χρηματοπιστωτικούς πόρους (π.χ. να παρακράτηση τραπεζικής κάρτας), να την εξαναγκάζει άμεσα ή έμμεσα να πάρει δάνειο στο όνομά της, να μην της επιτρέπει την  πρόσβαση στο οικογενειακό εισόδημα ή να αποφασίζει για κοινούς πόρους χωρίς την ενημέρωση της. Τέλος περιλαμβάνει την αποστέρηση του θύματος από αναγκαία εισοδήματα για την κάλυψη των βασικών του αναγκών.

Μπορεί να συμβεί στον καθένα με άμεσο ή έμμεσο τρόπο. Το πιο συνηθισμένο παράδειγμα είναι η παρενόχληση του θύματος στον εργασιακό του χώρο και πολύ συνηθισμένη τακτική κατά τη διάρκεια της πανδημίας η σωματική ή ψυχολογική κακοποίηση πριν από διαδικτυακές συναντήσεις ώστε το θύμα να εμφανίζεται απροετοίμαστο και αποσπασμένο, ή απλά να κάνει φασαρία κατά τη διάρκεια της συνάντησης. Ένα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο συνεχής έλεγχος ακόμα και για τα πιο μικρά πράγματα. π.χ. “γιατί χρησιμοποιείς τόσο πολύ απορρυπαντικό για τα ρούχα;” Το εξαναγκαστικό χρέος όχι μόνο με άμεσο τρόπο (απειλές για τη ζωή του θύματος ή των παιδιών) αλλά και με έμμεσο τρόπο π.χ. “θα χάσω τη δουλειά μου, πιέζομαι τόσο πολύ, δεν αντέχω” είναι ένας από τους πιο περίπλοκους τρόπους οικονομικής εκμετάλλευσης καθώς δύσκολα αποδεικνύεται πως έγινε υπό καθεστώς πίεσης ή απειλής.

Η συνειδητοποίηση ενός ανθρώπου ότι καοποιείται είναι από μόνη της ένας βαθύς υπαρξιακός πόνος. Ένα σχέδιο απόδρασης είναι εφικτό αλλά απαιτεί σχεδιασμό και προσοχή για την ασφάλεια όχι μόνο του θύματος αλλά και των παιδιών, εάν υπάρχουν.

Στους παρακάτω συνδέσμους θα βρείτε πολλές πληροφορίες.

Συμβουλευτικά Κέντρα

Ταυτότητα