Λογικά τις καθημερινές θα είχες ήδη φύγει από το σπίτι αλλά σήμερα θα χουζουρεύεις. Έξω είναι πιο ήσυχα από ό,τι συνήθως. Σίγουρα ένας γείτονας που πλένει το αυτοκίνητό του.  Μιας που δεν έχεις πολλά πράγματα να κάνεις σηκώνεσαι χαλαρά και βουρτσίζεις με ηρεμία τα δόντια σου χωρίς να κοιτάς στο κινητό τα μηνύματα που έλαβες κατά τη διάρκεια της νύχτας και χωρίς να σκέφτεσαι τα πράγματα που έχεις να κάνεις μέσα στην ημέρα ενώ ντύνεσαι για να φύγεις.  Πίνεις τον πρώτο καφέ της ημέρας με την ησυχία σου και βγαίνεις στη βεράντα να δεις τι καιρό έχει. Το απόγευμα ίσως βρέξει οπότε θα ήταν καλή ιδέα να βγεις να περπατήσεις. 

Μπορούμε να συγκρίνουμε την προσωπικότητά μας με μια χώρα μιας που υπάρχουν πολλές διαφορετικές περιοχές που απαρτίζουν αυτό που είμαστε. Ο εργασιακός εαυτός, ο εαυτός όταν είσαι σπίτι, η πλευρά σου όταν έρχεσαι σε επαφή με την οικογένειά σου, ο εαυτός σου όταν διαβάζεις τα πάντα στη σελίδα του ανθρώπου που σε ενδιαφέρει, ο εαυτός σου όταν μιλάς με φίλους, ο εαυτός σου όταν είσαι στη θάλασσα. 

Δεν επισκεπτόμαστε όλες τις περιοχές με τον ίδιο ρυθμό. Στην πραγματικότητα και λόγω της καθημερινότητας μένουμε σε λίγες ζώνες. Υπάρχουν και ακριτικά μέρη, ανεξερεύνητες περιοχές με αρκετές  δυνατότητες που όμως η προσοχή μας σε αυτές ξεχνιέται ή απωθείται. Τις Κυριακές μπορεί να μας δίνεται μια ευκαιρία για να θυμηθούμε μέρη, περιοχές του εαυτού μας -με ευρύτερους ορίζοντες- που έχουμε καιρό να επισκεφτούμε.  

Αν και δυστυχώς αυτές οι επισκέψεις είναι εξαιρετικά σύντομες, ίσως να είναι και καλό που δεν μπορούμε να τις καθιερώνουμε σε καθημερινή βάση. Σίγουρα όμως θα ήταν ωραία να τις αξιοποιούμε όταν εμφανίζονται και να κρατάμε αυτά που μας δίνουν ώστε να τις ανακαλούμε ειδικά σε φάσεις και περιόδους που τις χρειαζόμαστε.

Μέρος της ευχαρίστησης του Κυριακάτικου πρωινού είναι και η συνειδητοποίηση ότι είναι μια ξεχωριστή στιγμή. Καλή Κυριακή.