Οι σιωπηλές απώλειες

wp-1585565674699.jpg

H πιο συχνή λέξη που ακούμε για την πανδημία και σχετίζεται με την ψυχική υγεία είναι “άγχος”.  Ως ψυχοθεραπεύτρια παρατήρησα πως η λέξη “άγχος” μετατράπηκε σε “απώλεια”. Προφανές θα μου απαντήσετε, μιας και πολλοί άνθρωποι βιώνουν τεράστια απώλεια ζωής, αγαπημένων, υγείας, θέσεων εργασίας, εισοδήματος. Αυτό που είναι λιγότερο προφανές είναι οι μικρότερες απώλειες, οι σιωπηλές.  Μια απώλεια γίνεται σιωπηλή όταν αρχίζουμε και ιεραρχούμε τον πόνο, τη θλίψη. Όταν τις κατατάσσουμε σε σημαντικές και ασήμαντες. Τότε πολλοί άνθρωποι μένουν μόνοι για να θρηνήσουν. Είναι δύσκολο να μιλήσουμε γι’αυτές τις απώλειες γιατί φοβόμαστε πως οι άλλοι θα τις θεωρήσουν ασήμαντες ή θα θυμώσουν και θα σκεφτούν άσχημα για εμάς.

Εκτός από τις τραγικές απώλειες ζωής και υγείας και θέσεων εργασίας οι απώλειες που βιώνουμε όλοι οι άνθρωποι είναι η απομάκρυνση από οικογένεια και φίλους την περίοδο που τους χρειαζόμαστε πολύ. Η ακύρωση ενός ταξιδιού που είχαμε κανονίσει, η καθημερινή λαχτάρα για να δούμε κάποιον, η βόλτα στη θάλασσα, το σινεμά, να μη φοβόμαστε όταν μας πλησιάζουν άγνωστοι, η προβλεψιμότητα που θεωρούσαμε δεδομένη στην καθημερινή ζωή. Εκτός από την συλλογική ανησυχία υπάρχει και η συλλογική απώλεια. Χρειάζεται να της δώσουμε χώρο και να δούμε τους τρόπους που θα την αντιμετωπίσουμε.

Άγχος και πανδημία

Ο φόβος, το άγχος, η θλίψη και η αβεβαιότητα είναι φυσιολογικά κατά τη διάρκεια μιας πανδημίας. Φροντίζοντας την ψυχική μας υγεία θα βοηθήσει όχι μόνο τη διάθεσή μας αλλά και το σώμα μας. Οι τρόποι που μπορούμε να φροντίσουμε τον εαυτό μας είναι απλοί.

Ενημερωνόμαστε μόνο από αξιόπιστες πηγές. Ακούμε και διαβάζουμε τι λένε οι γιατροί και δεν τους αμφισβητούμε για το θέμα. Είναι η δουλειά τους και ξέρουν. Εμπιστευόμαστε την επιστήμη. Οι πολλές ώρες στα κοινωνικά δίκτυα δεν βοηθούν πολύ, οπότε με μέτρο.

Να θυμόμαστε και να αποδεχόμαστε τα πράγματα στα οποία έχουμε έλεγχο. Γενικά, τα τρια πράγματα που μπορούμε να ελέγχουμε είναι: α) οι σκέψεις μας β) οι εικόνες που φτιάχνουμε στο μυαλό μας και γ) η συμπεριφορά μας. Πάντα θα θυμάστε πως οι σκέψεις μας καθορίζουν τα πάντα: το συναίσθημά μας, τις σωματικές μας αισθήσεις και εν τέλει τη δράση μας-
τη συμπεριφορά μας. Τα γεγονότα δεν αλλάζουν αλλά ο τρόπος που τα ερμηνεύετε και δράτε μπορεί να αλλάξει. Φροντίστε λοιπόν οι σκέψεις σας να είναι υποστηρικτές.

Εάν σκέφτεστε “και τι θα κάνω εάν πρέπει να μείνω σπίτι; τι θα γίνει εάν για ένα διάστημα δεν μπορώ να δουλέψω;” θα μπορούσατε να δοκιμάσετε να σκεφτείτε “είναι μια ευκαιρία να κοιμηθώ λίγο παραπάνω, να δω τη σειρά που δεν προλαβαίνω, επιτέλους θα βρω χρόνο να κάνω σκαιπ με τους φίλους που είναι μακριά, να διαβάσω το βιβλίο που έχω αφήσει στη μέση”.

Σε καμία περίπτωση δεν εννοώ να λέτε ψέματα στον εαυτό σας. Εννοώ να είστε υποστηρικτικοί. Αν νιώθετε το άγχος να σας καταβάλλει, ζητήστε βοήθεια. Σίγουρα θα υπάρχει κάποιος να σας ακούσει.

IMG_20200310_214137