Το καλοκαίρι μοιάζει με τα Χριστούγεννα. Εναποθέτουμε σ’αυτό πολλές προσδοκίες και ελπίδες. Για αρκετούς είναι κάτι ιερό και πιστεύουν πως τα πάντα μπορεί να συμβούν στις διακοπές. Λες και είναι δυνατόν σε ένα τόσο μικρό χρονικό διάστημα να καλύψουμε τα κενά και τις ελλείψεις ενός ολόκληρου χρόνου.

Φτιάχνουμε στο μυαλό μας το ιδανικό, το τέλειο σενάριο και εάν κάτι πάει στραβά, τότε αναρωτιόμαστε “τι συμβαίνει με μένα;”. Πόσες φορές έχετε απογοητευθεί, έχετε θυμώσει ή έχετε άγχος από το χάσμα μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας;

Είναι κοινός τόπος σε διάφορες κουλτούρες και θρησκείες η αντίληψη ότι οι αυξημένες προσδοκίες μόνο βάσανα δημιουργούν σε αυτούς που τις καλλιεργούν.  Το να μην περιμένουμε κάτι συγκεκριμένο από μια συνθήκη, καταλήγει να είναι σοφία. Δεν χωράει σε καμία λογική η προσδοκία οι ίδιοι άνθρωποι, με αποκρυσταλλωμένες συνήθειες και κυρίως συμπεριφορές να αναμένεται να αντιδράσουν διαφορετικά στα ερεθίσματα μόνο και μόνο επειδή ανεβαίνει η θερμοκρασία, είναι ξαπλωμένοι μπροστά στη θάλασσα και κάνουν ένα διάλειμμα από τη δουλειά τους. Μπορεί η διάθεσή μας να είναι διαφορετική αλλά οι συνήθειες και οι συμπεριφορές μας δεν αλλάζουν καθώς αυξομειώνεται το θερμόμετρο.

Έτσι λοιπόν, αυτό που στ’αλήθεια αλλάζει το καλοκαίρι και κατά την περίοδο των διακοπών είναι οι ρυθμοί και είναι αυτή η αλλαγή στους ρυθμούς που πρέπει να δούμε ως ευκαιρία για να επανασυνδεθούμε με τον εαυτό μας και τις ανάγκες μας και ταυτόχρονα να δούμε όλα αυτά που έχουμε καταφέρει τους προηγούμενους μήνες.

Αν είναι λοιπόν να έχουμε μια προσδοκία ας είναι αυτή: να μην περιμένουμε να μας συμβεί κάτι μυθιστορηματικό, κινηματογραφικό ή και οπερατικό αν μην τι άλλο για να μην καταλήξουμε να πρωταγωνιστούμε σε επιθεώρηση.

Ας έχουμε την προσδοκία το διαφορετικό να είναι η χρήση που θα κάνουμε στο χρόνο. Να προσπαθήσουμε να επικεντρωθούμε στην κάθε στιγμή και να περάσουμε κάποιες στιγμές ηρεμίας με τις σκέψεις μας. Κάποιοι, διαβάζοντας αυτές τις γραμμές, θα σκεφτούν ότι αυτά χρειάζονται εξάσκηση ή και καθοδήγηση. Ισχύει. Αλλά αυτό που χρειάζεται ο καθένας ας το αποφασίσει μετά τις διακοπές του γιατί και οι “μεγάλες αποφάσεις” είναι κι αυτές “μεγάλες προσδοκίες”.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο επιχειρώ στις 8/8/2018