“Καλοκαίριασε και η ζωή ξέγνοιαστη.  Ένα πρωί σαν αυτό θα σηκωθείς τραγουδώντας ν’απλώσεις τα φτερά σου και θα ορμήσεις στον ουρανό”.

Τουλάχιστον αυτό λέει το τραγούδι, οι ταινίες, οι σελίδες των κοινωνικών δικτύων φίλων και γνωστών.  Το μυαλό των περισσότερων πηγαίνει στην ανεμελιά, στην απόλυτη χαλάρωση, στην ξεκούραση, στον άπλετο χρόνο, σε γαλαζοπράσινα νερά και λευκή άμμο, σε λουσμένες από το φως του φεγγαριού νύχτες, κλπ κλπ.

Το καλοκαίρι είναι σαν τα Χριστούγεννα. Εναποθέτουμε σ’αυτό όλες μας τις προσδοκίες και τις ελπίδες. Για αρκετούς είναι κάτι ιερό και πιστεύουν πως τα πάντα μπορεί να συμβούν στις διακοπές. Λες και είναι δυνατόν σε ένα τόσο μικρό χρονικό διάστημα να καλύψεις τα κενά και τις ελλείψεις ενός ολόκληρου χρόνου.  

Φτιάχνουμε στο μυαλό μας το ιδανικό, το τέλειο σενάριο και εάν κάτι πάει στραβά, τότε αναρωτιόμαστε “τι συμβαίνει με μένα;”. Πόσες φορές έχετε απογοητευθεί, έχετε θυμώσει ή έχετε άγχος από το χάσμα μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας;

Οι Βουδιστές μιλούν για το “wanting mind” και τη δύναμη των προσδοκιών στο να δημιουργούν βάσανα. Το να μην περιμένεις κάτι συγκεκριμένο από μια συνθήκη, μια σχέση είναι σοφία και ενήλικος τρόπος αντιμετώπισης καταστάσεων. Όταν περιμένεις συγκεκριμένες συμπεριφορές από τους άλλους ή από γεγονότα ή απ’την ίδια τη ζωή, είναι σαν παραχωρείς τη δύναμή σου στους άλλους. Όταν δεν κοιτάζουμε προς τα μέσα, όταν δεν στεκόμαστε σ’εμάς αλλά τα μάτια μας είναι συνέχεια στραμμένα στους άλλους, μόνο προβλήματα και απογοήτευση μπορούμε να περιμένουμε. Καθόλου προσδοκίες, λιγότερες απογοητεύσεις. Είναι απλό. όχι εύκολο, απλό.

Αν η πραγματικότητα σας απογοητεύει διαρκώς, τότε ίσως να βοηθούσε μια μικρή αναθεώρηση των προσδοκιών σας. Μείνετε στο παρόν, στο εδώ και τώρα. Τις αποφάσεις που παίρνουμε, τις επιλογές που κάνουμε, όλα γίνονται στο “εδώ και τώρα”. Οι προσδοκίες πάντα θα σας σπρώχνουν να κοιτάτε μπροστά, και θα παγιδεύουν το μυαλό σας στο μέλλον ενώ το μόνο που έχουμε, είναι το τώρα. Δεν χρειάζεται να ζείτε σαν να παίζετε σκάκι, σκεπτόμενοι τις 8 ή 10 επόμενες κινήσεις -τι πρέπει να κάνω, πως θα αντιδράσουν οι άλλοι, θα αντιδράσουν με τον τρόπο που θέλω, κλπ-

Να θυμάστε ότι το μέγεθος της ευτυχίας μας εξαρτάται άμεσα απ’τις σκέψεις μας και το νόημα που δίνουμε σ’αυτά που μας συμβαίνουν.