Ανεξάρτητα από το πόσο προσπαθούμε να χαρτογραφήσουμε την πορεία μας, πάντα θα εμφανίζονται μπροστά μας απροσδόκητα εμπόδια. Εμείς θα αποφασίσουμε εάν θα μείνουμε καθηλωμένοι ή θα βρούμε έναν τρόπο να συνεχίσουμε να προχωράμε.

Η συνήθεια είναι ένας σταθερός τρόπος σκέψης που οδηγεί σε μια αυτόματη-μαθημένη συμπεριφορά. Ο εγκέφαλός μας αρέσκεται στις συνήθειες γιατί δεν χρειάζεται να δουλεύει σκληρά. Το πιο ελπιδοφόρο είναι πως ακόμα και οι πιο μικρές αλλαγές στον τρόπο που μέχρι τώρα κάνουμε τα πράγματα μπορούν να έχουν σημαντική βελτίωση στην καθημερινότητά μας.

Αλλαγές που θέλουμε να κάνουμε πολλές φορές μας προκαλούν δέος και φόβο και αυτό γιατί σπάνια αντιλαμβανόμαστε πως ο τρόπος για να τα καταφέρουμε είναι τα μικρά, σταθερά βήματα με τα οποία δύσκολα αποτυγχάνουμε. Οι μικρές αλλαγές -ο τρόπος που μιλάω στον εαυτό μου, αυτά που διαβάζω, αυτά που ακούω, τους ανθρώπους που συναναστρέφομαι- είναι που κάνουν τη διαφορά και αλλάζουν προς το καλύτερο την καθημερινότητά μας.

Το well being, η ευημερία, είναι ένας συνδυασμός από το πόσο καλά τα πάμε στην προσωπική, επαγγελματική, οικογενειακή και κοινωνική μας ζωή μέχρι το πόσο ανθεκτικοί είμαστε στις προκλήσεις που μας παρουσιάζονται.

Ακμάζουμε όταν δίνουμε κάποιο νόημα στην καθημερινότητά μας, όταν είμαστε σε θέση να χτίζουμε υγιείς σχέσεις, όταν εμπλεκόμαστε και συνδεόμαστε σε κοινότητες και προσφέρουμε αλλά και όταν δεχόμαστε. Όταν μπορούμε να αισθανθούμε ευγνωμοσύνη όχι μόνο γι’αυτά που μας συμβαίνουν αλλά και γι’αυτά που τελικά δεν μας συνέβησαν.

Η δημιουργικότητα, η ενσυναίσθηση και η ανθεκτικότητα που θα χρειαστεί όλοι μας να δείξουμε προϋποθέτει τη φροντίδα της ψυχολογικής μας ζωής, που χωρίς ξεκούραση και παύση δεν είναι εφικτή. Η ξεκούραση και το να κάνουμε πράγματα που μας ευχαριστούν, μπορούν να γίνουν παντού. Δεν χρειάζεται να περιμένουμε για τις ιδανικές συνθήκες.

Να θυμάστε, πως το να είμαστε καλά είναι κάτι που μαθαίνεται.

O Hans Selye, ο οποίος συχνά ονομάζεται ο παππούς της έρευνας για το στρες, είχε πει πως το να ζούμε εντελώς χωρίς στρες, είναι σα να είμαστε πεθαμένοι.

Όσο και αν θέλουμε μια ζωή χωρίς άγχος, η εμπειρία μας μας δείχνει ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί. Το να αποδεχόμαστε το άγχος ως μέρος της ζωής είναι ένα πρώτο βήμα για να μάθουμε να το διαχειριζόμαστε προς όφελός μας. Το να ξέρουμε πότε έχουμε άγχος είναι σημαντικό όχι μόνο γιατί έτσι θα μπορούμε να κάνουμε κάτι γι’αυτό αλλά, κυρίως γιατί εάν δεν το αναγνωρίζουμε γίνεται απλώς μια ακόμη συνήθεια. Εάν προσδιορίσουμε τα αίτια που μας το προκαλούν μπορούμε να είμαστε περισσότερο προετοιμασμένοι. Ο υπενθυμητής μπορεί να είναι οτιδήποτε. Ακόμα και το όνομα κάποιου με τον οποίο έχουμε προβλήματα μπορεί να λειτουργήσει ως έναυσμα.

Σ’αυτό το πολύ σύντομο βίντεο θα δείτε την 7-11 τεχνική της αναπνοής. Είναι από τις πιο απλές ασκήσεις που θα σας βοηθήσει να χαλαρώνετε, να ηρεμείτε και να αποφορτίζεστε από το στρες. Εγώ την κάνω βραδινές ώρες όταν θέλω να χαλαρώσω και κοιμάμαι αμέσως. Μπορείτε να την κάνετε οποιαδήποτε ώρα της ημέρας όταν νιώθετε πίεση ή εάν θέλετε να κάνετε ένα διάλειμμα μέσα στην ημέρα.

Οι άνθρωποι έχουμε πολλές πλευρές. Δεν είμαστε μόνο ένα πράγμα και πολλές φορές μπορούμε να είμαστε δύο φαινομενικά αντίθετα ταυτόχρονα. Δεν είμαστε μόνο οι δυνατότητές μας αλλά και οι περιορισμοί μας. Δεν έχουμε μόνο φωτεινές πλευρές αλλά και σκοτεινές. Όταν μας δίνουμε χώρο και μας επιτρέπουμε να είμαστε ολόκληροι, τότε θα μπορούμε να μεγαλώνουμε, να εξελισσόμαστε και αν θέλουμε να αλλάζουμε.

Μπορούμε να είμαστε  δυνατοί και στοργικοί

να είμαστε ανεξάρτητοι και να χρειαζόμαστε υποστηρικτικό πλαίσιο

να πενθούμε και να μπορούμε να χαιρόμαστε

να είμαστε ευθείς και ευγενικοί

να είμαστε αυτοί που καθοδηγούν τους άλλους και να χρειαζόμαστε καθοδήγηση

να δείχνουμε κατανόηση και να διατηρούμε το όριό μας

να είμαστε δημιουργικοί και να χρειαζόμαστε έμπνευση

να είμαστε καλοί ακροατές και να μην ξεχνάμε πως έχουμε και εμείς φωνή

Το γεγονός ότι τα κλισέ είναι τόσο γενικά που μπορούν να συνδεθούν με οποιαδήποτε ιδέα είναι και ο λόγος που πολλές φορές τα καθιστά αναποτελεσματικά.

Παρακάτω θα διαβάσετε σε εισαγωγικά τα πιο γνωστά κλισέ αυτοβοήθειας που διαβάζουμε και ακούμε και δίπλα ένας άλλος τρόπος που μπορούμε να τα διατυπώσουμε. Η ιδέα για το ποστ είναι από άρθρο του Psychology Today.

1. “Η στάση μας καθορίζει τα πάντα” – Η στάση μας όντως καθορίζει πολλά.
   Όπως και άλλοι παράγοντες που μπορεί να επηρεάζουν τη ζωή μας και δεν έχουμε κανένα έλεγχο.
2. “Κανείς δεν θα σ’αγαπήσει εάν εσύ δεν αγαπήσεις πρώτα τον εαυτό σου”
   Μπορεί να μην κάνουμε τις πιο σωστές επιλογές όταν δεν φροντίζουμε τον εαυτό μας. Υπάρχουν όμως και άνθρωποι που μας αγαπούν ακόμα και όταν εμείς δυσκολευόμαστε να δούμε την αξία μας.
3. “Δεν χρωστάς σε κανέναν τίποτα παρά μόνο στον εαυτό σου” – Είναι επιλογή μου να συμπεριφέρομαι με ευγένεια, σεβασμό, ενσυναίσθηση και αγάπη όποτε μπορώ. Δεν χρωστάω στους άλλους εξηγήσεις για το ποιος είμαι ή για τις επιλογές μου ιδιαίτερα όταν με παρεξηγούν και με αντιπαθούν.
4. “Το όχι είναι καθαρή απάντηση και δεν έχω υποχρέωση να δίνω άλλες εξηγήσεις”
   Το ‘όχι’ είναι μια καθαρή και σαφής απάντηση σε πολλές περιπτώσεις. Για ανθρώπους που αγαπώ ή σέβομαι, ή μου το ζητάνε θα δώσω μια εξήγηση γιατί είναι ένας τρόπος να χτίζω πραγματικές σχέσεις και να αντιμετωπίζω τις συγκρούσεις με έναν πιο υγιή τρόπο.
5. “Ποτέ μην απολογείσαι γι’αυτό που είσαι” – Μερικές φορές το να είμαι “εγώ” σημαίνει να μην είμαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου και για μένα και για τους άλλους. Θα ζητήσω συγγνώμη όταν η εκδοχή του εαυτό μου που παρουσιάζω στους άλλους δεν ευθυγραμμίζεται με το ποιος θέλω να είμαι.

Ενώ κάποιες κρίσεις μπορεί να μας οδηγήσουν σε κάθαρση και νέα ξεκινήματα, σε αρχικό στάδιο οδηγούν συνήθως σε σύγχηση και χάος. Μας αφήνουν με την αίσθηση ότι δεν θα υπάρξει ποτέ ξανά στιγμή ηρεμίας ή ευχαρίστησης. Ωστόσο, η πρόοδος και η επιτυχία μας στη ζωή αυξάνουν ανάλογα με το βαθμό της ευελιξίας που επιδεικνύουμε όταν βρισκόμαστε σε κρίση παρά με το βαθμό στον οποίο έχουμε καταφέρει να παραμένουμε ανέγγιχτοι από τις προκλήσεις. Τις στιγμές αυτές η ευτυχία δεν είναι μέτρο της ύπαρξής μας. Η ανθεκτικότητα όμως είναι μας λέει η Emmy van Deurzen υπαρξιακή ψυχοθεραπεύτρια.

Εξέλιξη και ωριμότητα είναι -ανάμεσα σε άλλα- να κοιτάζω τη δουλειά μου χωρίς να ασχολούμαι συνεχώς με το τι κάνει ο διπλανός μου, να δείχνω αυτοσυγκράτηση και να ξέρω πως είναι εντάξει να κρατάω για τον εαυτό μου αυτά που σκέφτομαι για τους άλλους ή την άποψή μου για κάποιο θέμα.

• πλησιάζεις στον πυρήνα των θεμάτων σου και μπορείς και τα ονομάζεις χωρίς να φοβάσαι
• αρχίζεις και έχεις επίγνωση τι “πυροδοτεί” το θέμα σου και έτσι μπορείς να προφυλάσσεις καλύτερα τον εαυτό σου
• αντιμετωπίζεις αυτά που συμβαίνουν αντί να τα αποφεύγεις και νιώθεις χαρούμενος που τα καταφέρνεις
• αποκτάς περισσότερα “εργαλεία” και δεξιότητες για να αντεπεξέρχεσαι στην καθημερινότητά σου και νιώθεις πιο δυνατός
• κρίνεις λιγότερο τον εαυτό σου αλλά και τους άλλους και γενικά ασχολείσαι περισσότερο με τη δική σου ζωή
• παίρνεις αποφάσεις για τον εαυτό σου χωρίς να ρωτάς τη γνώμη των άλλων και νιώθεις ελεύθερος
• έχεις μάθεις καινούργιους, αποτελεσματικότερους τρόπους επικοινωνίας και χαίρεσαι όταν τους χρησιμοποιείς
• νιώθεις πιο σίγουρος για τον εαυτό σου και αισθάνεσαι πως ότι και αν συμβεί θα βρεις τρόπο να το αντιμετωπίσεις
• μπορείς να διαχωρίζεις, να ονομάζεις και να εκφράζεις τα συναισθήματά σου
• έχεις μάθει να διαχειρίζεσαι τη δυσφορία σου με νέους τρόπους, πιο υποστηρικτικούς για σένα
• τα συμπτώματα έχουν υποχωρήσει αρκετά και έχεις μάθει να φροντίζεις τον εαυτό σου